Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Από παιδί είχα μεγάλη αδυναμία σε ότι είχε να κάνει με γλυκά και όλων των ειδών λιχουδιές.Μέχρι την ηλικία των 10 διατηρούσα ένα φυσιολογικό βάρος μέχρις ότου άρχισαν τα προβλήματα. Στην έκτη δημοτικού άρχισα να αντιμετωπίζω το ρατσισμό από τους συμμαθητές μου και τους γύρους μου. Άρχισα να νιώθω διαφορετική. Οι χαρακτηρισμοί «Γουρουνίτσα», «Miss Piggy», ήταν δύο από τα χαρακτηριστικότατα επίθετα τα οποία θυμάμαι ιδιαίτερα. Από τότε, ενώ ήμουν ένα ξέγνοιαστο παιδί, άρχισα να κλείνομαι στον εαυτό μου και να νιώθω διαφορετική. Είχα αποκοπεί από την «Παρέα» της τάξης και έκανα παρέα μονάχα με συγκεκριμένα άτομα που με αποδέχονταν ως φίλη. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι ήμουν η μοναδική μαθήτρια της τάξης που δεν είχα διπλανή στο θρανίο της. Αργότερα, ένα κορίτσι με κάποια ειδικά προβλήματα ήρθε στη τάξη μου και αναγκαστικά την έβαλαν να καθίσει μαζί μου. Για μένα ήταν ένα πολύ ξεχωριστό κορίτσι. Ήμασταν κι οι δύο ξεχωριστές ή μάλλον διαφορετικές. Η άστατη συμπεριφορά της και ο ασυγκράτητος θυμός της προκαλούσαν πολλά ξεσπάσματα, αλλά δεν με πείραζε. Την ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ.
Περίμενα να αποφοιτήσω από το δημοτικό πως και πως, απλά για να ξεφύγω από αυτό το ρατσισμό που βίωνα καθημερινά. Δεν τολμούσα να εκφράσω τα συναισθήματα μου, ακόμα και να θυμώσω ή να αντιδράσω σε μια αδικία που γινόταν εις βάρος μου, αφού φοβόμουνα τον εξευτελισμό που θα ακολουθούσε. Με πλήγωνε ανεπανόρθωτα. Δεν ήταν και λίγες οι νύχτες που κοιμόμουνα κλαίγοντας. Ήμουν δειλή, ευαίσθητη και αδύναμη. Κι όλα αυτά μέσα από το πρόβλημα μου. Το βάρος μου.
Πίστευα πως με την πάροδο του χρόνου και με την μετάβαση μου στο γυμνάσιο ή ακόμα και στο λύκειο θα συναντούσα άλλους ανθρώπους, πιο ώριμους και ευγενικούς, όμως κι εκεί συνεχίστηκε το ίδιο. Για αρκετά χρόνια ήμουν κλεισμένη στον εαυτό μου και αγωνιζόμουν με τον τρόπο μου να επιβιώσω. Λόγω της εμφάνισης μου πίστευα πως δεν είχα δικαίωμα στον έρωτα… λάθος μου, τότε όμως αυτό πίστευα. Προσπάθησα να βρω άλλους λόγους για να ασχολούνται μαζί μου οι άνθρωποι και να ξεχνούν το βάρος μου. Έτσι επιδόθηκα στο γράψιμο. Έγραφα τετράδια ατελείωτα, ποίηση, ιστορίες, φιλοσοφίες…. και κατάφερα στο τέλος της χρονιάς στο λύκειο τουλάχιστον να έχω το παρατσούκλι «Καβάφης» και όχι χοντρή…. όμως δεν την γλύτωσα…. Τέλος της σχολικής χρονιάς η τάξη μου στο λύκειο έκδωσε μια αναμνηστική μπλούζα του τμήματος. Ζωγράφισαν τον καθένα με κάτι που τον χαρακτήριζε και από κάτω το παρατσούκλι του. Εμένα το παρατσούκλι μου παρέμεινε «Καβάφης», η τραγική ειρωνεία είναι πως με ζωγράφισαν στέκα!! Αδύνατη σαν ανορεκτική….
Όποτε έμεινα για πάντα στις σκέψεις τους και τις αναμνήσεις του όπως ακριβώς ήμουνα.
Δεν αποποιούμαι τις ευθύνες μου. Αυτό που καταδικάζω στους ανθρώπους και περισσότερο σ’ αυτούς που μεγαλώνουν παιδιά, είναι αυτή η άσχημη εικόνα που δημιουργούν στο μυαλό τους για έναν άνθρωπο που είναι διαφορετικός, είτε στην όψη , είτε στο μέγεθος. Κανείς δεν είναι διαφορετικός. Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως είναι μοναδικοί.
Κάποτε πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτομαι ή να κρίνω έναν άνθρωπο αρνητικά από την εμφάνιση του. Σαν φευγαλέα σκέψη μόνο την αφήνω να περάσει όμως από τη σκέψη μου. Ίσως το κάνω κι από αντίδραση….
Όμως πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι αξίζουν μια ευκαιρία…
Υπάρχουν ασχημόπαπα που ίσως ποτέ δεν καταφέρουν να εξελιχτούν σε κύκνους… όμως αξίζουν την αγάπη, την ίδια αγάπη και κάτι παραπάνω από ΌΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους ανθρώπους αυτού του κόσμου..

Φιλικά
Παναγιώτα

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΥΠΕΡΒΑΡΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Χοντρός». «Βαρέλω». «Βουβάλι». «Φάλαινα»: είναι ορισμένοι μόνο από τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους «στολίζουν» οι Έλληνες μαθητές τους συμμαθητές τους που έχουν παραπανίσια κιλά. Ταυτόχρονα, το υπέρβαρο παιδί στα μάτια των συμμαθητών του είναι «ο άσχημος, ο χαζός ή ο κακός της τάξης». 


Τον ρατσισμό και το στίγμα βιώνουν από την ηλικία του δημοτικού τα παχύσαρκα παιδιά και μάλιστα από τους συνομιλήκους τους που είναι αδύνατοι και πιο «αποδεκτοί» από την κοινωνία. Αυτό δείχνει η έρευναμε θέμα τον στιγματισμό των παχύσαρκων παιδιών- που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Οι επιστήμονες έδωσαν ερωτηματολόγια σε 1.861 παιδιά ηλικίας 10-11 ετών (Ε΄ Δημοτικού) από 45 σχολεία της Κεντρικής Ελλάδας. Τους ζήτησαν να απαντήσουν ποιον τύπο παιδιού θεωρούν πιο δημοφιλή (ποιος τους αρέσει περισσότερο). Είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε έξι: σε ένα αδύνατο παιδί, ένα παχύσαρκο, ένα παιδί με πατερίτσες, ένα σε αναπηρικό αμαξίδιο, ένα χωρίς το αριστερό του χέρι, ένα με μία ουλή στο πρόσωπο. Και στη συνέχεια να κατατάξουν τις προτιμήσεις τους.

Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές (56,4%, 949 στον αριθμό) κατέταξαν το παιδί με τα παραπανίσια κιλά στην τελευταία ή προτελευταία θέση των προτιμήσεών τους! Σημειώνεται ότι στην έρευνα συμμετείχαν μαθητές όλων των σωματικών διαπλάσεων (με κανονικό βάρος, υπέρβαροι, παχύσαρκοι, κάτω από το κανονικό). Πάντως, ακόμα και οι παχύσαρκοι μαθητές βαθμολόγησαν αυστηρά τους παχύσαρκους. Αντίθετα, η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών (81,4%) κατέταξε το αδύνατο παιδί στην 1η ή στη 2η θέση.

Τα αποτελέσματα της μελέτης«Ο στιγματισμός της παχυσαρκίας στα παιδιά. Έρευνα σε ελληνικά δημοτικά σχολεία», που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αppetite»- δείχνουν ότι οι Έλληνες μαθητές είναι έντονα προκατειλημμένοι απέναντι στους συνομιλήκους τους με αυξημένο σωματικό βάρος, αναφέρουν οι ερευνητές. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι μπορεί να προκληθούν σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, καθώς και δυσκολίες στην κοινωνικοποίησή τους εξαιτίας της αντιπάθειας και του χλευασμού που εισπράττουν από τους συμμαθητές τους. Μερικές από τις σοβαρές συνέπειες στα παχύσαρκα παιδιά που βιώνουν αυτόν τον στιγματισμό «μπορεί να είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η κατάθλιψη, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες στο εξωτερικό» λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Μαρία Κορώνη, από τους υπευθύνους της έρευνας.

Το πρότυπο του «αδύνατου»
Η εικόνα του «λεπτού» και «ωραίου» ανθρώπου που κυριαρχεί παντού στη σημερινή κοινωνία από την τηλεόραση, το σινεμά, τα περιοδικά, είναι η αιτία για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις που βιώνουν από πολύ μικρή ηλικία τα παχουλά παιδιά και στη συνέχεια και οι μεγαλύτεροι, αναφέρουν οι ειδικοί. «Είναι σίγουρο ότι σε μεγάλο βαθμό ο στιγματισμός των παχύσαρκων οφείλεται στα πρότυπα που υπάρχουν στην κοινωνία. Παλαιότερα ήταν διαφορετικά. Πιο... παχουλά. Σκεφτείτε ότι η Αφροδίτη της Μήλου δεν ήταν τόσο αδύνατη όπως είναι τα... σημερινά μοντέλα», αναφέρει ο καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Στ. Πιπεράκης που συμμετείχε στην έρευνα.

Παρόμοια είναι η άποψη που διατυπώνει η ψυχολόγος κ. Κορώνη, λέγοντας ότι καθημερινά παιδιά και μεγάλοι «βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από “λεπτές” φιγούρες. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε- συμπληρώνει- πως τα παιδιά διαπαιδαγωγούνται από τους γονείς. Αλλά και οι γονείς τους, επηρεαζόμενοι από τα ερεθίσματα που δέχονται, τους περνούν μηνύματα για τα αποδεκτά πρότυπα του σωματικού βάρους». Προσθέτει δε ότι προκαταλήψεις για τους παχύσαρκους υπάρχουν και μέσα σε παιδικά βιβλία ή ταινίες.

                                        ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
Η αντιπάθεια και ο χλευασμός που εισπράττουν οι παχύσαρκοι μαθητές μπορεί να οδηγήσουν σε κατάθλιψη.


Πηγή:  ΤΑ ΝΕΑ On-line

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης 

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4496529

ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ & ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Έρευνες δείχνουν ότι άτομα που συχνά χάνουν τον έλεγχο, κατακλύζονται από μια σειρά δυσλειτουργικών αρνητικών αλλά και θετικών σκέψεων που αφορούν τη λήψη τροφής. Αρνητικές δυσλειτουργικές σκέψεις που συναντώνται συχνά είναι οι εξής: 'δεν θα μπορέσω να αντισταθώ', ΄πρέπει να φάω κι άλλο, αλλιώς θα σκάσω από το άγχος', 'έτσι που έχω γίνει δεν έχει νόημα άλλο ένα κομμάτι' κ.λπ. Συχνές θετικές δυσλειτουργικές σκέψεις είναι, για παράδειγμα, και οι ακόλουθες: 'άλλο ένα κομμάτι δεν θα με βλάψει', 'λίγο παραπάνω θα με κάνει να νιώσω καλύτερα', 'αυτό και θα σταματήσω, το έχει ανάγκη ο οργανισμός μου για να λειτουργήσει'. Στην ουσία, αυτού του τύπου οι σκέψεις 'παγιδεύουν' το ευάλωτο άτομο και το κάνουν να νιώθει είτε αδικαιολόγητα στερημένο (οι αρνητικές σκέψεις), είτε αδικαιολόγητα άτρωτο από τις συνέπειες της λήψης παραπανίσιας τροφής. Οι συνέπειες των σκέψεων αυτών είναι μια απώλεια ή μια χαλάρωση του ελέγχου που ασκείται στη συμπεριφορά λήψης τροφής. Οι σκέψεις αυτές συχνά κατακλύζουν το άτομο με τόσο γρήγορο και φευγαλέο τρόπο, που έχουν ονομαστεί 'αυτόματες'. Συνήθως εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή, όταν δηλαδή το άτομο βρίσκεται μπροστά σε φαγητό ή σκέφτεται αν θα φάει ή θα τσιμπήσει κάτι. Το σημαντικό στοιχείο της ανακάλυψης του ρόλου που παίζουν οι αυτόματες δυσλειτουργικές σκέψεις στη συμπεριφορά λήψης τροφής είναι το γεγονός ότι με κατάλληλες τεχνικές το άτομο μπορεί να μάθει να απαντά σε αυτές τις αυθαίρετες σκέψεις και έτσι να επανακτά τον έλεγχο των παθολογικών ενορμήσεών του.

FAJITAS ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ :)

FAJITAS ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ


2 στήθη κοτόπουλο κομμένα σε κομματάκια η λωρίδες

3 πιπεριές (κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί)

2 κρεμμύδια κομμένα σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια

Πίττες τορτίγιας



Μαρινάρα

6 κουταλιές κρασί άσπρο ξηρό ή 3 κρασί και 3 νερό

1-2 λεμόνια χυμό

Ρίγανη

Θυμάρι

Βασιλικό

Πιπέρι

Αλάτι



Τοποθετώ όλα τα υλικά σε ένα ρηχό δοχείο και μαρινάρω το κοτόπουλο για μία ώρα ή από βραδύς. Αργότερα το τηγανίζω ελαφρά με λίγο λάδι, το βγάζω και συνεχίζω με το κρεμμύδι και τις πιπεριές. Προσθέτω αλάτι, πιπέρι, πάπρικα και σιγοψήνω. Μετά βάζω και το κοτόπουλο και τα αφήνω να σιγοψηθούν.



Guacamole sauce

2 αβοκάντο ώριμα

½ κρεμμύδι τριμμένο και στραγγισμένο από τα υγρά

Χυμό από 1 λεμόνι

½ ντομάτα ψιλοκομμένη

1 κουταλιά λάδι

αλάτι

Αδειάζω το περιεχόμενο των αβοκάντο με το κουταλάκι σε ένα μπολ και ρίχνω το κρεμμύδι το λεμόνι το λάδι και το αλάτι. Ανακατεύω μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μίγμα και προσθέτω και την ντομάτα. Το βάζω στο ψυγείο και αφού παγώσει το σερβίρω.

*** Πολύ ωραίο ντιπ και για Nachos chips



Μαγιονέζα ντιπ

Βάζω 2 κουταλιές μαγιονέζα σε 6 κουταλιές γιαούρτι και ανακατεύω καλά. Διορθώνω τη γεύση είτε προσθέτοντας γιαούρτι είτε μαγιονέζα ανάλογα με το τι μου αρέσει περισσότερο.



Τορτίγιας

Ραντίζω τις πίττες με λίγο νερό και τις βράζω σε ψηστιέρα ή στο φούρνο μέχρι να ζεσταθούν.

Αφού ζεσταθούν αλείφω τις πίττες με τα σος και τοποθετώ την γέμιση από κοτόπουλο.
Τυλίγω και ………..ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ

Ο ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Πότε κάποιος θεωρείται παχουλός, υπέρβαρος, παχύσαρκος, και πότε χρίζει ιατρικής βοήθειας;
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, ο προσδιορισμός της παχυσαρκίας γίνεται μέσω του Δείκτη Μάζας Σώματος, ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε το σωματικό βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα).

Δείκτης Μάζας Σώματος = Σωματικό Βάρος (σε κιλά) / Ύψος στο τετράγωνο (σε μέτρα)



Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει την κατηγοριοποίηση με βάση το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ):



Αν ο ΔΜΣ είναι:                                                                       Το άτομο είναι:
Μικρότερος από 18.5                                                                Ισχνό (αδύνατο)

Από 18.5 έως 25                                                                     Φυσιολογικού βάρους

Από 25 έως 30                                                                             Υπέρβαρο



Μεγαλύτερος του 30 και ειδικότερα:

Από 30 έως 35                                                                    Ήπια παχύσαρκο (1ος βαθμός παχυσαρκίας)

Από 35 έως 40                                                                    Μέτρια παχύσαρκο (2ος βαθμός παχυσαρκίας)



Μεγαλύτερος του 40                                                           Σοβαρά παχύσαρκο (3ος βαθμός παχυσαρκίας)



Ποιες οι κυριότερες επιπλοκές της παχυσαρκίας
Η σοβαρή παχυσαρκία ενέχει κινδύνους για την υγεία καθώς παρουσιάζει επιπλοκές. Η συσσώρευση λίπους γύρω από την κοιλιά, η οποία παρατηρείται συνήθως στους άνδρες, προκαλεί πολύ συχνά εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως αρτηριακή υπέρταση, στεφανιαία νόσο, αρτηριοσκλήρυνση κλπ. Αντίθετα, η συσσώρευση λίπους στους μηρούς και τους γλουτούς, η οποία παρατηρείται συνήθως στις γυναίκες, προκαλεί κυρίως αγγειακά προβλήματα από τα κάτω άκρα, όπως φλεβική ανεπάρκεια κάτω άκρων (κιρσούς) κλπ. Στον παρακάτω πίνακα φαίνονται οι κυριότερες επιπλοκές της παχυσαρκίας.
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, 61%

Καρκίνος ενδομητρίου, 34%

Χολολιθίαση, 30%

Οστεοαρθρίτιδα, 24%

Αρτηριακή υπέρταση, 17%

Στεφανιαία νόσος, 17%

Καρκίνος μαστού, 11%

Καρκίνος παχέως εντέρου, 11%



Ποιος ο ιδανικός τρόπος διατροφής για όλους μας;
Η Ιατρική Κοινότητα παγκοσμίως έχει διαπιστώσει ότι η Μεσογειακή Διατροφή αποτελεί τον καλύτερο τρόπο πρόσληψης τροφής και συμμετέχει σημαντικά στην πρόληψη παθήσεων όπως η δυσλιπιδαιμία, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, διάφοροι καρκίνοι κλπ.



ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΜΗΝΑ


Ή ΛΙΓΟ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ


ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ


Κόκκινο κρέας

Γλυκά



ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ


Αβγά

Πουλερικά

Ψάρια



ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ


Γάλα, τυριά και γιαούρτι

Ελαιόλαδο και ελιές (σε περιορισμένη ποσότητα)

Φρούτα

Όσπρια

Λαχανικά

Ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι,

πατάτες και άλλα δημητριακά



Κανόνες σωστής διατροφής

Οι διατροφικοί χειρισμοί συνιστούν το σημαντικότερο μέρος της προσπάθειας απώλειας βάρους, καθώς περιλαμβάνουν εκτός από διαιτολόγιο χαμηλής ενεργειακής πρόσληψης και συμβουλές για τους κανόνες διατροφής (π.χ. αριθμός γευμάτων, μέγεθος γευμάτων, συχνότητα γευμάτων, κλπ):

1. Τρώτε πάντοτε καθιστοί στο τραπέζι

2. Τρώτε πρωινό κάθε μέρα

3. Τρώτε σε ατμόσφαιρα ηρεμίας και συντροφικότητας

4. Τρώτε αργά. Μην καταβροχθίζετε γρήγορα τα γεύματα σας

5. Αποφεύγετε να βλέπετε τηλεόραση ταυτόχρονα με τα γεύματα

6. Οργανώστε τα γεύματα ανά τακτά σταθερά διαστήματα

7. Προτιμάτε τρόπους μαγειρέματος χωρίς πολλά λιπαρά

8. Αποφεύγετε τα πολλά αεριούχα αναψυκτικά

9. Τρώτε «μεσογειακά», δηλαδή προτιμάτε λαδερά φαγητά, λαχανικά, όσπρια, σούπες, ψωμί

10. Προετοιμάζετε το κολατσιό των παιδιών στο σχολείο από το σπίτι ώστε να αποφεύγουν τα «έτοιμα» παρασκευάσματα του κυλικείου

11. Τρώτε συχνά ψάρι

12. Τρώτε άφθονα φρέσκα λαχανικά, κυρίως εποχής

13. Τρώτε φρούτα είναι σύμμαχοι της υγείας

14. Προτιμάτε το ψωμί ολικής άλεσης στα γεύματά σας

15. Πίνετε πολύ νερό κάθε μέρα

16. Αποφεύγετε τα σκληρά ποτά (λικέρ, κοκτέιλ), καταναλώνετε με μέτρο το κρασί

17. Αποφεύγετε τη ζάχαρη και όλα τα προϊόντα που την περιέχουν

18. Προτιμάτε το ελαιόλαδο στα φαγητά σας, κατά προτίμηση ωμό


Αντιμετώπιση παχυσαρκίας βάσει ηλικίας
Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας διαφοροποιείται ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα. Σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη στις μικρές ηλικίες, καθώς το 70% των υπέρβαρων παιδιών και εφήβων θα γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται στο 80% αν ένας εκ των δύο γονέων είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος.


Ποιες οι επιπλοκές από τη μη ελεγχόμενη απώλεια βάρους
Στην καρδιά και τα αγγεία:

α. αρρυθμίες

β. υπόταση

γ. μυοκαρδιοπάθειες



Στο αιμοποιητικό σύστημα:

α. σιδηροπενική αναιμία

β. σπάνια μεγαλοβλαστική αναιμία



Στο γαστρεντερικό σύστημα:

α. εκκολπομάτωση παχέως εντέρου

β. χολολιθίαση

γ. δυσκοιλιότητα και αποτέλεσμα αυτής ραγάδες πρωκτού - αιμορροΐδες

δ. βλάβες ηπατικού κυττάρου

ε. οισοφαγίτιδες ατροφικού τύπου



Στο ενδοκρινικό σύστημα:

α. αμηνόρροια

β. υπογεννητισμός στους άνδρες

γ. μείωση των επιπέδων της τριιωδοθυρονίνης



Στο Νευρικό σύστημα:

α. κατάθλιψη

β. ψυχογενής ανορεξία

γ. μονονευρίτιδες και πολυνευρίτιδες



Στο Μυϊκό σύστημα:

α. απώλεια μυϊκού ιστού

β. κήλες, διαφραγματοκήλη



Στα οστά και τις αρθρώσεις:

α. ουρική αρθρίτιδα

β. οστεοπόρωση και οστεομαλακία

γ. καθυστέρηση ανάπτυξης



Στο δέρμα και το τριχωτό κεφαλής:

α. τριχόπτωση

β. χαλάρωση δέρματος και υποδόριου ιστού

γ. ραγάδες δέρματος



Υπάρχει αλήθεια στις δίαιτες που μας προτείνονται σύμφωνα με την ομάδα αίματος;


Οχι. Πρόκειται για ένα εφεύρημα καθώς στη βιβλιογραφία δεν υπάρχει πουθενά αντίστοιχη μεθοδολογία. Σκοπό έχει να εκμεταλλευτεί την αδυναμία των ατόμων με πρόβλημα βάρους και την επιθυμία τους για λύση στο πρόβλημά τους.



Τι συμβαίνει όταν ακολουθεί κάποιος μια χημική δίαιτα;

Οι χημικές δίαιτες δεν περιέχουν καθόλου υδατάνθρακες (ή ελάχιστους), ενώ προεξάρχοντα συστατικά τους είναι οι πρωτεΐνες. Αποτέλεσμα αυτών των διαιτητικών χειρισμών είναι η εμφάνιση οξόνης, την οποία ο οργανισμός προσπαθεί να αποβάλει με τη διούρηση και έτσι δημιουργείται αφυδάτωση. Γι αυτό το λόγο το μεγαλύτερο ποσοστό του βάρους που χάνει κανείς από τις χημικές δίαιτες αντιστοιχεί σε νερό και, όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία, μόνο το 10% αντιστοιχεί σε λίπος.



Υπάρχουν συνδυασμοί τροφών που πρέπει να αποφεύγονται;

Συνιστάται να μην συνυπάρχουν υδατάνθρακες και πρωτεΐνες (π.χ. κρέας με πατάτες). Σε μακροχρόνια βάση μπορεί να χάσει βάρος αυτός που τρέφεται κατ' αυτόν τον τρόπο, αυτό όμως θα οφείλεται στη μειωμένη ποσότητα τροφής και στη μονοτονία από την επανάληψη των συγκεκριμένων τροφών.



Μπορεί να χάσει κανείς λίπος, με τα μηχανήματα που υπάρχουν στα διάφορα κέντρα αδυνατίσματος;

Τα μηχανήματα, όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν το λίπος σώματος, αλλά προκαλούν πολλαπλά προβλήματα στον οργανισμό (αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές κλπ). Το λίπος σώματος δεν μειώνεται εξωγενώς. Δεν μπορεί να επέμβει κανένα μηχάνημα και να το «κάψει». Μόνο αν δημιουργηθεί αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο, δηλαδή αν μειώσει κανείς την προσλαμβανόμενη ενέργεια (θερμίδες) ή αν αυξήσει την καταναλισκόμενη ενέργεια (μέσω της άσκησης) μπορεί να μειώσει το λίπος σώματος.




Πηγή: www.paidiatros.gr/index.php?cid=9&id=841&st=2

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Παχυσαρκία σε ασθενείς με κατάθλιψη



Από την αρχαιότητα η κατάθλιψη είχε συνδεθεί με διαταραχές της όρεξης και με συνακόλουθη μεταβολή του σωματικού βάρους και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ανορεξία και την απίσχνανση. Εκτός όμως από τους ασθενείς που αδυνατίζουν, υπάρχουν και εκείνοι που παχαίνουν κατά τη διάρκεια καταθλιπτικών επεισοδίων. Φαίνεται μάλιστα ότι όσο εντονότερα είναι τα καταθλιπτικά συμπτώματα τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση ή η ελάττωση του σωματικού βάρους. Αν και μέχρι σήμερα δεν έχουν καθοριστεί οι παράγοντες που επηρεάζουν τη μεταβολή, έχει προταθεί ότι βασικό ρόλο, σε ό,τι αφορά τη λήψη τροφής, παίζει ο βαθμός αυτοσυγκράτησης. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι η εποχική κατάθλιψη συνδέεται με την αύξηση της όρεξης και συνεπώς του βάρους κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Τα κλασικά αντικαταθλιπτικά (τρικυκλικά και άλλα), όπως και τα νευροληπτικά φάρμακα, ευνοούν την αύξηση του σωματικού βάρους. Η αύξηση του βάρους αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους μη συμμόρφωσης με την αγωγή και είναι ανεξάρτητη από το βαθμό κλινικής βελτίωσης, αλλά και από το εάν η κατάθλιψη αυτή καθαυτή είχε προκαλέσει απώλεια ή αύξηση του βάρους. Όσο αυξάνεται η όρεξη αυξάνεται και το βάρος, μολονότι έχει παρατηρηθεί ότι ο βασικός μεταβολισμός μειώνεται κατά την περίοδο της λήψης αντικαταθλιπτικών. Αντίθετα από τα κλασικά αντικαταθλιπτικά, η χρήση σύγχρονων φαρμάκων, όπως τα εκλεκτικά ανταγωνιστά επαναπρόσληψης της σεροτονίνης, δεν συνδέεται με την αύξηση αλλά μάλλον με τη μείωση του βάρους των ασθενών.



Νοσογόνος Παχυσαρκία & Χειρουργική Αντιμετώπιση


Οι περισσότερες επιστημονικές μελέτες καταλήγουν ότι η μη χειρουργικές μέθοδοι απο μόνες τους αποτυγχάνουν να εξασφαλίσουν μόνιμη και σταθερή, μακράς διάρκειας, απώλεια βάρους σε ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία. Η χειρουργική θεραπεία της παχυσαρκίας είναι αποδεδειγμένα η μόνη μέθοδος για να επιτευχθεί μακροχρόνιος έλεγχος του βάρους, μείωση των απειλητικών για τη ζωή νοσημάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, πρόληψη δευτερογενών ιατρικών επιπλοκών και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων με νοσογόνο παχυσαρκία. Κατά μέσον όρο, μετά απο επιτυχή βαριατρική επέμβαση, το προσδόκιμο ζωής του ασθενή μπορεί να αυξηθεί έως και 12 χρόνια.

Σε ποιους ενδείκνυται η βαριατρική χειρουργική?
Η βαριατρική χειρουργική είναι μια επιλογή που πρέπει να δίνεται στα άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, αν και σίγουρα όχι η πρώτη. Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται για τους κινδύνους τέτοιου είδους επεμβάσεων και τις αλλαγές που επιφέρουν στον τρόπο ζωής. Όταν πάντως αυτές πραγματοποιούνται απο έμπειρη και εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα, σε οργανωμένο κέντρο, και με ενσωμάτωση στο πρόγραμμα παρακολούθησης και άλλων ειδικοτήτων, είναι ιδιαίτερα ασφαλείς και αποτελεσματικές, με ποσοστό θνητότητας κάτω απο 0,14 %. Τα γενικά κριτήρια εφαρμογής της χειρουργικής θεραπείας αφορούν άτομα με δείκτη μάζας σώματος πάνω απο 40, ανεξάρτητα αν έχουν άλλο συνοδό νόσημα που σχετίζεται ή όχι με την παχυσαρκία. Αν συνυπάρχει κάποια πάθηση που σχετίζεται με την παχυσαρκία, τότε αρκεί ο συγκεκριμένος δείκτης να είναι πάνω απο 35 για να επιλεγεί η χειρουργική λύση. Το χειρουργείο επίσης συστήνεται σε ασθενείς στους οποίους απέτυχαν οι συντηρητικές θεραπείες και η παχυσαρκία επιμένει μετά απο προσπάθειες 5 ετών.


Ο λαπαροσκοπικός ρυθμιζόμενος γαστρικός δακτύλιος(LAGB)
Είναι από τις πιο πρόσφατες επεμβάσεις που προστέθηκαν στη φαρέτρα του βαριατρικού χειρουργού. Από την έλευση της τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα, η συγκεκριμένη τεχνική έχει γίνει πολύ δημοφιλής, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αυστραλία, με περισσότερους από 100.000 ασθενείς παγκοσμίως να έχουν προβέι στην τοποθέτηση δακτυλίου. Είναι μια αμιγώς περιοριστικού τύπου επέμβαση κατά την οποία ένας ρυθμιζόμενος δακτύλιος από σιλικόνη, που διαθέτει αεροθάλαμο, τοποθετείται γύρω από το ανώτερο τμήμα του στομάχου, δημιουργώντας έναν μικρό θύλακα 15-20 κυβ. εκ. Ο ρυθμιζόμενος δακτύλιος συνδέεται με ειδική βαλβίδα τοποθετημένη στον υποδόριο ιστό του κοιλιακού τοιχώματος και, καθώς δέχεται έγχυση υγρού, στενεύει το στομάχι και μειώνει το στόμιο της εξόδου των τροφών. Η θέση του δακτυλίου βρίσκεται περίπου 1-2 εκ κάτω από την γαστροοισοφαγική συμβολή, απόσταση που καθορίζεται επακριβώς με την βοήθεια διάφορων τεχνικών.

Με παρόμοιες μεθόδους πραγματοποιείται και η τοποθέτηση του δακτυλίου, με σκοπό πάντοτε την ασφαλέστερη καθήλωση του πίσω από το στομάχι, ώστε να μειωθεί το ποσοστό διολίσθησης του δακτυλίου.

Οι ασθενείς παραμένουν σε δίαιτα με υγρά μέχρι την τέταρτη μετεγχειρητική ημέρα. Μερικοί χειρούργοι προτείνουν την ακτινολογική μελέτη για να εκτιμηθεί το μέγεθος του θύλακα και η θέση του δακτυλίου. Ο αεροθάλαμος που βρίσκεται στον δακτύλιο παραμένει ξεφούσκωτος για να αποφευχθεί η δυσφορία κατά την σίτιση, που σχετίζεται με το οίδημα στο στομάχι τις πρώτες εβδομάδες, έως ότου σχηματιστεί μια ινώδης κάψα που θα περιβάλλει τον δακτύλιο(4-6 εβδομάδες). Στις επόμενες επισκέψεις του ασθενή γίνεται η ρύθμιση του δακτυλίου, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή απώλεια βάρους και η καλή ανοχή στη σίτιση.

Όπως οποιαδήποτε άλλη χειρουργική επέμβαση, έτσι και ο LAGB σχετίζεται με τον κίνδυνο εμφάνισης διεγχειρητικών και πρώιμων επιπλοκών(π.χ αιμοραγία,διάτρηση στομάχου, κακώσεις σπλήνας, ήπατος, οισοφάγου, επιπλοκές αναπνευστικού, βλάβη της συσκευής). Η εμφάνιση εμετών και δυσανεξίας στη λήψη τροφής είναι επίσης προβλήματα που αναφέρονται. Απώτερες επιπλοκές σε ποσοστά 9-16% αποτελούν η διάταση του γαστρικού θυλάκου, η πρόπτωση του στομάχου δια του δακτυλίου, η διάβρωση του στομάχου από τον δακτύλιο και η διάταση του οισοφάγου, με τις 3 τελευταίες να αποτελούν και ενδείξεις επανεπέμβασης για την αφαίρεση του δακτυλίου. Να σημειωθεί ότι η βλάβη της συσκευής δεν μπορεί να προβλεφθεί ή να προληφθεί λόγω απουσίας εγγύησης για την λειτουργία και την διάρκεια ζωής της.

Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας LAGB
Το κριτήριο που χρησιμοποιείται συχνότερα για την αξιολόγηση της μείωσης του βάρους μετά από την βαριατρική χειρουργική είναι ο δείκτης EWL, ο οποίος ορίζεται ως η ποσοστιαία διαφορά μεταξύ του πραγματικού βάρους του ασθενούς και του ιδανικού σωματικού βάρους, υπολογισμένου κκαι προσαρμοσμένου στο ύψος του. Δείκτης EWL κάτω από 50% μπορεί να θεωρηθεί ς αποτυχία μείωσης βάρους.


Η απώλεια βάρους μετά από την επέμβαση LAGB είναι βαθμιαία και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την συμμόρφωση τους ασθενούς με συγκεκριμένους διατροφικούς κανόνες.Η γενική τάση δείχνει ένα ποσοστό EWL περίπου 30%, στα 6-9 χρόνια παρακολούθησης.

...του Γεώργιου Βελούδη, χειρουργού-επιμελητή Β΄ χειρουργικής κλινικής 401 Γ.Σ.Ν.Α
 
Πηγή: Piraeus Press
http://www.piraeuspress.gr/index.php?view=article&catid=97%3A2009-03-02-18-43-24&id=1276%3A--a---&option=com_content&Itemid=141